Voordat we de gate in mogen is er weer een rontgen controle. Het vliegtuig vertrekt om 7:15, in de regen. Het regent nu vrij hard, hoezo is Ethiopie het land van 13 maanden zonnenschijn?
Het vliegtuig, een Fokker 50, zit helemaal vol. Onderweg krijgen we een hapje en een
drankje. We maken een tussenlanding in Gondar (8:20). Hier schijnt de zon weer volop.
Iedereen moet uit het vliegtuig. Langs het vliegtuig wachten we totdat we er weer
in mogen. Een mooi moment om een foto te maken (al mag dit eigenlijk niet op een
vliegveld).
Om 8:45 gaat het vliegtuig weer de lucht in.
Een dik half uur later landen we in Lalibela.
De bagage ligt razendsnel op
de band, maar die van mij is spoorloos. De 'luggage tag' van mijn tas leveren we in
om de bagage te zoeken. Formulieren invullen hoeft nu. Ze verwachten dat de bagage morgen
weer op zal duiken, zodat deze bij het kantoor in de stad afgehaald kan worden.
Helemaal gerust ben ik daar niet op en inkopen doen in de stad is er tijdens deze
reis niet bij!
Met minibusjes worden we naar het Lal hotel gebracht. De bergachtige omgeving is hier erg mooi. De hemel is wolkenloos.
In het hotel wordt het ontbijt geserveerd (omelet). Ondertussen geeft Frank uitleg over de mogelijke excursies in Lalibela. We worden verdeelt in 2 groepen om niet te veel mensen tegelijk in de kerken te krijgen. De groepen verdelen zich vrij snel en uiteindelijk ligt het verschil bij de zin wel of niet een berg op te wandelen om naar een kerk te gaan.
Ik neem nog een heerlijk vers geperst sap in het hotel.
In Lalibela zijn 2 grote groepen rotskerken : de Oostelijke en Noordelijke (met St. George). Een kunstmatig riviertje symboliseert de rivier Jordaan.
s Middags brengen we een bezoek aan de oostelijke kerken (14:30 - 16:30). We krijgen
uitleg van de gids over het verschil tussen monolithische kerken (ze staan aan alle 4
de zijden los van de rotswand) en semi-monolitische kerken (ze staan nog vast met
een zijde aan de rotswand). Ook zijn er grotkerken (kerken, gebouwd in een grot).
Om in de kerken te mogen moeten de schoenen uitgedaan worden. In de kerken ligt veelal
tapijt om over te loken. Ondanks de waarschuwingen dat er veel vlooien zitten, merk ik
hier niets van. Voor de zekerheid hebben Jaap en Carla plastic hoezen om de voeten, iets
dat niet iedere lokale gast kan waarderen.
Bij de kerken wordt een schoenenjongen geregeld. Hij past op onze schoenen als
wij in de kerk gaan. Ook regelt hij dat de schoenen verplaatst worden als we via een
andere deur de kerk weer verlaten.
Het is vrij donker in de kerken. Op een kerk na mag overal geflitst worden. De priester zet dan wel vaak een zonnenbril op om zijn ogen te beschermen.
Veel kerken zijn door donkere tunnels met elkaar verbonden. Door sommige lopen we
voorzichtig (met zaklamp). Het lijkt wel op een doolhof.
Tijdens het bezoek moet ik erg wennen aan het grote aantal bedelaars dat er rondloopt. Veel mensen hebben afwijkingen, vooral oogafwijkingen zijn veel te zijn.
Na het kerkenbezoek drink ik iets op het terras bij het hotel. Het eten smaakt
's avonds prima (Lal Tibs en Enjera).
Na een biertje ga ik naar de kamer. De kamers in dit hotel (losse huisjes)
zijn vrij goed. Overal is een douche en wc aanwezig.
Na een koude douche ga ik slapen.