Dag 4: Lalibel : Noordelijke kerken, St. George, Yemrehanna Kristos

Na een kop koffie vertrekken we (7:15) om een ceremonie bij de noordelijke kerken bij te wonen.

Buiten de kerk zie je veel mensen zitten die niet meer naar binnen konden. Ze staan vaak tegen de muren geleund.

Vanaf een bepaald moment mogen wij als toeristen de kerk (Sinai) in. De tweede helft (Gorgotha kerk) is alleen voor mannen toegankelijk.
Met drums en 'rammelaars' wordt muziek gemaakt. De rammelaars worden op en neer gehouden en symboliseren de weg Jeruzalem - Judea (??).

Om 9:00 worden we weer gevraagd de kerk uit te gaan en gaan we eerst ontbuiten in upper Lalibela. Ik neem een omelet. Tijdens deze vakantie zal ik een overdosis eieren bij het ontbijt naar binnen krijgen. Doordat er toast besteld wordt, is er verwarring en komt er nog een extra portie (er zat al brood bij de omelet). Dit is dan voor de andere mensen en de kinderen op straat. Ondanks dat we maar met een paar mensen zijn, zijn er te weinig glazen voor de sap (er is alleen papaya sap dit keer). Rob krijgt pas zijn glas papaya sap als iemand Carla haar glas leeg heeft (en dat dan snel gewassen wordt).

Na het ontbijt gaan we naar de noordelijke kerken. Deze zijn groter en aan de buitenkant mooier dan de oostelijke van gisteren. We lopen hier niet door donkere gangetjes, maar zien een lange gang, die afgesloten is.

Net als gisteren staat er veelal een priester in een kerk die steeds een kruis laat ziet. De zonnenbrillen komen ook weer te voorschijn.

Als we bij een kerk met veel fresco's komen, mag er niet geflitst worden.

Om 11:00 hebben we alle kerken bezocht en lopen we door het dorp naar de mooiste en laatst gebouwde : St. George (Ghiorghis). Onderweg zien de druk bezochte markt liggen. Via alle wegen stromen de mensen toe.

Van boven is de St. George erg mooi en nog gaaf. De andere kerken zijn aan de bovenkant geerodeerd. Daarom zijn er ook lelijke golfplaten daken boven gemaakt, die voor lelijke stellingen langs de muren zorgen. In de toekomst zullen de daken door een betere constructie vervangen worden.
Het dak van St. George heeft een goede regenafvoer, hierdoor ziet het er nog gaaf uit.

We lopen iets naar beneden en via een tunneltje komen we bij de kerk uit.
Van binnen is de St. George mooi afgewerkt, maar niet speciaal mooi.

Om 12:10 zijn we terug bij het hotel. Frank heeft vanmorgen al er voor gezorgd dat mijn bagage bij het hotel is. Het blijkt achteraf dat de bagage in Addis Abeba nooit in het vliegtuig is geladen.

's Middags gaan we met een fourwheel drive naar een rotskerk, die op 42 km afstand ligt (Yemrehanna Kristos = "christ show us the way"). In Lalibela wisselen we van auto omdat er blijkbaar een mankement aan is. De auto zit vrij vol : 2 passagiers op de voorbank, 3 op de achterbank en achterin zitten nog 2 personen met bagage gepropt.

De rit langs de bergen is erg mooi (en stoffig). Bij een dorp nemen we de afslag en zien we een tent van de VN voor voedselhulp. Dit gebied was begin jaren negentig een van de ergst getroffen gebieden. Het is er druk op straat en er moet voorzichtig tussen de mensen door gereden worden.

We parkeren de auto vlakbij de grot. Het is nu nog een klim van 10 minuten naar de ingang van de grot. Bij een huisje zitten een aantal mensen buiten. Ze vieren vandaag de dag van de heilige drie-eenheid. We worden uitgenodigd om er bij te komen zitten. We krijgen een stuk 'holy bread' om van te eten. Dit smaakt prima. Het bier heb ik niet geproefd. Er komen ook nog stukjes vlees. Ik neem een stukje. Het is pittig gekruid, maar zo taai dat ik het niet op eet.

We lopen het laatste stukje naar de grot. Hier krijgen we van de gids uitleg hoe de kerk is gebouwd. De vloer is gemaakt van hout dat op elkaar 'gestapeld' is. De kerk bestaat uit wisselende lagen van steen en hout en bovenop marmer.

De kerk zelf is van binnen versierd met veel herhaalde motieven.
Achterin de grot liggen de skeletten van pelgrims, die hier gestorven zijn. Hier en daar zie je ook een stuk schedel uit de 'vloer' van de grot steken.

Op de terugweg stoppen we een paar keer om foto's te maken van de vergezichten.

Een meisje met grote kruik dat op de foto gezet wordt, wordt er verlegen van. Door de vele zaterdag markten is het druk op de weg met wandelaars en mensen met hun vee.

Om 17:30 zijn we terug bij het hotel. Achter bij het hotel is er een uitzicht over een kloof. Hier staan een paar stoeltjes om te gaan zitten. De zonsondergang is vandaag niet erg speciaal.

Na een douche (warm dit keer) ga ik eten. De halve groep blijft eten bij het Lal hotel, de rest gaat naar een luxer uitziend hotel-restaurant.