We starten met een korte klim, maar vlak daarna begint een afdaling naar een bergstroompje. Bij de brug over de bergstroom
houden we een pauze.
De route gaat verder met een klim, een stuk boven het pad langs het water richting parkeerplaats.
Er zijn veel stukjes blokkenterrein, maar er liggen grote platte rotsen waardoor het bijna een verharde route is.
Een snelstromende beek (Oberschrammbach) is een barriere. Het pad gaat een stukje omhoog om de gladde/platte rots te vermijden. Daar is het eenvoudig om de beek over te steken.
Het pad gaat vrij vlak verder tot de grens van Oostenrijk en Italie, de grenspaal langs het pad heb ik gemist.
Op de pas (Pfitscherjoch, 2275 m) ligt een grote hut (Pfitscher-Joch-Haus) waar we langere tijd stoppen. Hier wachten E. en A. al op ons. Zij zijn vanuit Stein naar boven gelopen.
Op het grote terras is er een koude wind. Langs de hut (uit de wind en in de zon) is het vrij warm. Ik neem een koffie en Apfelstrudel als lunch. Het brood laat is voor wat het is.
Er volgt een langere afdaling naar Stein, het Pfitscher Tal in. Het is maar heel even een steiler rotspad, daarna gaat het
verder over een bospad. Het is eenvoudig te lopen en met een flink tempo zijn we zo beneden.
Bij het pension (Gasthof Stein) nemen we een drankje op het terras. Als iedereen er is worden kamers verdeeld. Ik heb mazzel dat er een douche bij de vierpersoonskamer is. Het is een kleine waterstraal, maar het water gaat al snel van lauw naar warm/heet.
De rest van de middag zitten we buiten. Om een goed bereik te hebben met de telefoon moet je 10 meter de straat op.
Het avondeten is soep (geen vocht, alleen broodballetjes), goulash met knoedel en ijs als toetje.
Deze avond slaap ik om een of andere reden minder goed.
Statistieken: | ||
Tijd onderweg: | 7 uur | |
Looptijd : | 4.25 uur (> 1 km/uur) | |
Afstand: | 12.4 km | |
Gestegen: | 386 m | |
Gedaald : | 1211 m |