Het vrachtvliegtuig staat al op ons te wachten. We lopen meteen door naar het vliegtuig om in te stappen en vertrekken daarna meteen.
De vlucht naar Sentani (7:45 - 8:30) is zo voorbij. Als we uitstappen zitten we weer in de vochtige hitte.
Het is nog een hele tijd wachten op het volgende vliegtuig. Langs de aankomsthal is een restaurant waar we gaan zitten om te kaarten. Vlak voordat we zullen gaan vliegen kunnen we naar de vertrekhal (met airco).
Met Merpati vliegen we van
Sentani naar Biak (13:05 - 14:00). Hier ligt ons hotel recht tegenover het vliegveld.
Dit was vroeger (in de Nederlandse tijd van Indonesie) het KLM hotel. Nu is
het meer vergane glorie. De 'mooi aangelegde tuin' in de brochure is een gras
veld met zwerfafval waar omheen een paar bomen staan.
Met een stel anderen ga ik met een taxi busje naar het vogelpark, dat een stuk buiten de stad ligt.
Nu kunnen we eindelijk zien hoe de (paradijs)vogels er levend uitzien. Tot nu toe hebben we alleen de veren gezien
op de hoofden van de papoea's.
Terug in de stad blijkt het intercafe gesloten te zijn vanwege een verbouwing. Dan lopen we maar eerst naar
een supermarkt om koel drinken te kopen. Op straat verkopen ze overal CD's. Het zijn voornamelijk video CD's.
Films die nog niet in de bioscoop in Nederland draaien, kun je hier
al kopen voor 10000-15000 roepia (1 euro = 9000 roepia).
Het is even zoeken (en navragen) voor een restaurant, waar uiteindelijk eten we in een lokaal restaurant.
Het interieur is vrij ongezellig, maar het eten is er lekker.
Na het eten ga we een karaoke tent binnen. Achterover gezakt in het bankstel kijken we aantal video's. Zelfs
de door ons besteld nummers zijn mij volslagen onbekend.
Als het biertje op is gaan we weer terug naar hotel met een taxi busje. Daar blijkt niemand van de groep te zijn. Omdat het nog vroeg is en we willen nog wel iets gaan drinken, gaan we naar het cafe waar de rest zou zitten. Nu blijkt dat er op dit uur van de dag geen taxi's meer rijden. Als een jongen op een bromfiets dit hoort regelt hij nog een aantal andere jongens op bromfietsen. Zo rijden we terug naar de stad om het cafe te zoeken.
Net als we aankomen bij de rest van de groep staan zij op om terug te gaan naar het hotel. Het cafe blijkt ook
geen gezellige bruine kroeg te zijn, maar een eettent. Er is nog plaats genoeg in de 2 auto's om weer mee
terug te rijden naar het hotel. Daar gaan we dan nog maar even toepen voordat het bedtijd is.