Dag 14: Zuid Baliemvallei (trektocht dag 4)

Het ontbijt is weer zeer goed : mie, gebakken banaan, kroepoek en pinda's.
Omdat de paden door de vele regen zijn veranderd in modderbaden wordt er een alternatieve route gelopen. De eigenlijke route gaat vlak langs een afgrond en is blijkbaar bij droog weer al lastig genoeg. De dragers en gids vinden het bij de huidige modder onverantwoord om zo te lopen.

Om 8:40 vertrekken wij. Dirk en Wim houden de wandeling voor gezien en gaan samen met hun dragers richting een verharde de weg, aan de overkant van de rivier. Ze krijgen van ons (althans een groot deel van de groep) een bestelling mee om voor de avond dat we aankomen biefstuk met friet te bestellen bij het restaurant in Wamena.

Het pad is vanmorgen goed te lopen. Het stijgt maar is niet moelijk begaanbaar. We lopen tegen de helling, parallel aan de rivier. Bovengekomen is het landschap totaal anders. Overal staan er bloeiende struiken.

Aan de andere kant begint nu de moeilijke klus. De afdaling gaat over een modderig pad (?). De klei glibbert onder mijn voeten weg. Met de linkerhand leun ik op mijn stok. Aan de rechterhand hou ik een drager vast. Zo lukt het nog enigszins om naar beneden te gaan zonder mijn achterste als een bobslee te gebruiken.

Wij komen nu vlakbij een zijrivier van de baliem rivier. Met 2 anderen van de groep (en gids en dragers) loop ik te ver door naar beneden. Het geroep van de rest horen we nog, maar Ben gebaart dat we zo ook in de goede richting gaan. Even later merken we dat we goed fout zitten. Er moet een zeer steile klim naar boven gemaakt worden, recht omhoog tegen de helling. Op een punt moet ik mij met mijn handen vasthouden aan het gras om niet achterover te gaan. Als over mijn schouders naar achter kijk, zie ik niets. Dit is wel een aansporing om nog snel een stuk verder te klauteren (op handen en voeten).

De rest van de groep zit een stuk verder in het gras te wachten. Er loopt een pad geleidelijk naar een dorp, iets verderop. Wel is het pad smal en glibberig. Het loopt iets af richting omlaag.

Voorbij het dorp (waar nog snel even pijlen gekocht worden) komen we bij een houten hangbrug over de rivier. De brug moeten we een voor een oversteken. De brug is volledig van hout en is met natuurlijk materiaal samengebonden.

We komen onder bij een hoge waterval uit. Het water is hier heerlijk koel en helder. Na de wandeling is het lekker om het hoofd even onder een straal water te houden. Het is ondertussen 13:10 en hoogtijd voor de lunch. Tijdens het lopen ben ik nog niet gevallen, maar uitgerekend als we op een plek zijn voor de lunch ga ik onderuit op een gladde steen. Een knie is geschaafd, maar verder valt het wel mee. Een van de schoenzolen blijkt los te zitten. De stiksels van de schoenen waren al los, zodat het waarschijnlijk de laatste wandeltocht is voor dit paar schoenen (het profiel is ook niet veel meer).

Om 15:00 lopen we na de lunch weer verder.
Het pad is smal en loopt vlak langs de hoge oever van de rivier. Bij een bruggetje lijkt de oversteek gemakkelijk te zijn. Echter de stammen zijn rot en je moet op een resterende stam naar de overkant glibberen.

Na een kort stuk gewandeld te hebben zijn we om 15:35 bij het dorp voor de komende nacht. We slapen in een Honai (lokaal rond hutje). Wel is dit aangepast voor touristen : er zijn wandjes in getimmerd.
Na het eten komen de speelkaarten te voorschijn.

Om 22:00 uur is het bedtijd voor mij.