Het is de afgelopen nacht begonnen met
regenen en het is niet meer opgehouden.
De weg wordt nu langzaam minder. Onderweg zien we nog een vos (?) voor de auto de weg
oversteken.
Vandaag zit ik in de tweede auto. Gisteren reed deze chauffeur erg langzaam,
maar vandaag wordt er goed doorgereden. Een beetje te goed, want bij een bocht vliegen
we er bijna uit en bij een andere bocht raken we bijna een grote bus die ons
tegemoet komt.
We lunchen in Sodo. Ik neem een glas ananas sap en 'foul' met brood. Foul blijkt een pannetje te zijn met allerlei groenteprut. Met het brood eet je dit uit het pannetje. Het smaakt best lekker, het heeft iets weg van een pizzabroodje. De koffie met melk (macchicato na) wordt na het eten gedronken.
We rijden weer door over verharde weg. Een koe krijgt onderweg een tik van de auto in de zij. Als een groepje ezels op hun gemak over de weg loopt, rijdt de chauffeur de meest linkse ezel van achter aan. Deze zakt door de achterpoten op de weg. Er is meteen een heel theater van de eigenaar die jammerend voor de auto komt te staan. Het halve dorp komt kijken wat er aan de hand is. Gelukkig is er ook de derde chauffeur (K-joe, alias 'Mursi') die komt helpen. Langs de weg wordt er onderhandeld over de gevolgen. De ezel staat ondertussen weer vrolijk te kijken, zonder zijn zware bepakking. De ezel blijkt alleen een paar schrammen opgelopen te hebben. De meeste ezels zitten onder de schrammen, maar wil de eigenaar natuurlijk van profiteren.
Het duurt een tijd voordat de onderhandelingen klaar zijn en we weer rijden. Een stuk verder staat de eerste auto op ons te wachten, deze had zich al omgedraaid. Een andere landcruiser staat erbij, zodat ze het verhaal al kennen.
Onze auto moet nu voorop rijden, zodat deze beter in de gaten gehouden kan worden. Het gaat nu weer langzaam : Voor elke bocht en heuvel wordt geremd. De auto maakt ook een vreemd geluid. Na een dorp stoppen we en de motor maakt nu heel duidelijk een verkeerd geluid. We laten deze auto met chauffeur achter en laden de bagage over in de andere 2 landcruisers. Miranda rijdt mee met een 3 Ethiopische vrouwen en hun chauffeur, zij volgen vandaag hetzelfde programma en blijkbaar kennen deze chauffeur en onze chauffeurs elkaar. Het is wel krap als je met 2 voorin en 4 achterin zit.
Vlak voor Arba Minch verlaten we de weg. Omdat alles vrij goed op schema lag is het plan om vandaag nog een Dorze dorp te bezoeken.
De lucht in de bergen ziet er dreigend uit. Gelukkig houden we het droog. Deze weg waren we met nat weer nooit doorgekomen. Bij een wegonderbreking stappen we uit de auto om te voet verder te gaan. Na de werkzaamheden worden we weer de door de auto opgepikt. Het is dan nog een half uur rijden naar het Dorze dorp, boven in de bergen. Hier ziet alles er fris groen uit.
Onderweg naar het dorp staan veel kinderen te dansen langs de weg. Zo hopen ze op geld van de toeristen.
We krijgen een rondleiding in het dorp. De huizen zijn gebouwd als een soort grote
bijenkorf. Ze worden geweven van bamboe en gaan wel 60 jaar mee. Doordat ze gebouwd zijn
op verticale palen kunnen ze gemakkelijk verplaatst worden.
De huizen zijn erg hoog, maar van onder worden ze aangevreten door de termieten.
In het huis is het erg donker. We krijgen een beker bier om te proeven. Het smaakt erg
zuur.
We krijgen een demonstratie 'brood maken'. Van de bladeren van een nep bananenboom wordt de achterkant afgeschraapt. Dit 'meel' wordt 2 maanden in een pot in de grond gestopt om te fermenteren. Hierna wordt het gekneed/gesneden tot een deeg. Het platte deeg wordt tussen 2 bladeren gestopt en is klaar om gebakken te worden.
Het spinnen (vrouwenwerk) en weven (mannenwerk) wordt aan ons getoond. Het geweven katoen
van hoge kwaliteit. Vooral veel sjaals zijn er te koop.
Een stukje verder wordt het pottenbakken gedemonstreerd. Er worden 2 soorten gruis verzameld : rood en zwart. Samen zorgen ze voor stevig keramiek. Het gruis wordt met water samengevoegd en dan kan er geboetseerd worden. Als voorbeeld wordt een koffiepot gemaakt.
Omdat het al vrij laat is, gaan we maar even naar de markt. Deze ligt een klein stukje lager
en we
rijden er naar toe.
Als we weggaan uit het dorp zien we weer veel kinderen dansen langs de weg. Dit hebben we zo nergens anders gezien.
Om 18:15 komen we bij het Swayne hotel in Arba Minch aan. Het ligt op een mooie plek : Vanaf het zitje bij de kamer heb je een uitzicht op het meer onder ons. Om de kamers zit een bouwsel, waardoor ze op grote Dorze huizen lijken. Binnen zijn ze ook er luxe ingericht. Er staan 2 grote bedden en de badkamer is ook al erg groot. Alleen water is er nog niet als we aankomen, maar dat is op rantsoen hier. Alleen van half zeven tot/met half tien is er water in de kamers.
We gaan om 19:30 eten. De visliefhebbers kunnen
voor morgen verse vis (nijlbaars) bestellen.